de verboden dierentuin van vlissingen IGUANA

[blacksnake Profiel Website]

Meeste smokkeldieren kunnen niet terug naar landen van herkomst

VLISSINGEN - Reptielen Zoo 'Iguana' in hartje Vlissingen is een dierentuin die welbeschouwd nooit had mogen bestaan. Toch is het een van de mooiste en interessantste dierentuinen die ik ken, dit opvangcentrum voor gesmokkelde reptielen, amfibieën en ongewervelde soorten, beschermde dieren die ontheemd raakten door de illegale handel, die bij ondeskundige hobbyïsten 'thuis niet meer te handhaven' waren, maar die - om uiteenlopende redenen - ook niet terug kunnen naar hun land van herkomst. 'Iguana' is eigenlijk het resultaat van stuitend gesol met dieren.

De ongewenste vreemdelingen hebben 't hier prima, daar niet van. Ook Rita Verdonk kan hier nog veel leren. Ze hebben er bijvoorbeeld krokodillen en kaaimannen, schattig als ze klein zijn met die kleine tandjes, maar op den duur driehoog-achter niet meer te houden. Of de buren maken bezwaren. Dan gaan ze, hupsakee, naar Iguana. Je hebt liefhebbers die netjes opbellen, van tevoren. Maar je hebt er ook genoeg die hun onhoudbare troeteldieren gewoon in een kartonnen doos voor de deur zetten, aanbellen en wegrennen. Joekels van hagedissen, reusachtige vogelspinnen, knuffelschildpadden en natuurlijk een indrukwekkende collectie gesmokkelde slangen; cobra's, mamba's, ratelslangen en tijgerpythons uit verre streken. Je kunt al deze exotische dieren, die wij in onze gekte hier naartoe hebben gesleept, in hun grote terraria goed bekijken en zelf houden ze de bezoekers ook scherp in de gaten. Leer deze dieren de mensen kennen!

Tegenstrijdig

Het is een prima dierentuin, al was het maar omdat veel mishandelde dieren er een goede verzorgingsplek vinden, maar er zit ook iets tegenstrijdigs in het verhaal van beheerder Ad Bom, die Iguana hier eind jaren zeventig als ideeël opvangcentrum voor hulpbehoevende reptielen begon. Want zo'n reptielen-zoo wakkert toch ook weer de belangstelling aan voor deze exotische dieren, waarvan ieder weldenkend mens zal begrijpen dat ze zich in een Hollandse flatwoning nooit thuis zullen voelen.

"Zeg mij dan maar hoe we het anders moeten doen!", schiet Ad terug. Iguana kweekt ook soorten, die met uitsterven worden bedreigd. In de kraamkamer worden reptieleneieren in oude couveuses uitgebroed. Die jonge dieren worden later uitgezet in de natuur, in de landen waar ze thuis horen. Of ze gaan naar andere dierentuinen. Ad, enigszins aangebrand: "Hoe houden we hier anders het hoofd boven water?"

Sinds mensen zich uit hebzucht met de dieren zijn gaan 'bemoeien' liep het fout. "Inderdaad, het was het mooiste geweest als deze dierentuin niet had bestaan", geeft Ad toe, "maar de dieren zíjn hier. Wij proberen er het beste van te maken."

Dat doen ze goed. Iguana trekt ruim 45.000 bezoekers per jaar, belangstellenden uit heel Europa, zelfs uit de VS. De dierentuin tevens opvangcentrum draait met z'n 23 stafmedewerkers bijna helemaal van de entree-opbrengsten, vooral nu Iguana bijna alleen nog wegwerpdieren van particulieren krijgt. Betaalde kostgangers van de overheid komen er, doordat bij de douane het bestrijden van de dierensmokkel op een laag pitje staat, bijna niet meer. Alle aandacht van de AID richt zich momenteel op het buiten de deur houden van de gevreesde vogelgriep.

Kolossaal

Slangen zijn, als prachtig gewervelde dieren, eigenlijk ook reptielen, net als krokodillen en schildpadden, waarvan bekend is dat er zo'n 250 miljoen jaar geleden al kolossale exemplaren over onze aardbodem kropen. Bij Iguana hebben ze daar een paar indrukwekkende voorbeelden van. De nu levende reptielen zijn vaak best fors, maar toch nog maar bescheiden van formaat, vergeleken met hun voorouders. In een van de zalen van Iguana is een kunststof replica te zien van de 2000 kilo zware zeekrokodil, die in 1957 werd gedood in Australië. Een flinke jongen. Slangen worden nu hooguit negen meter lang, zoals de python. Als je bij Iguana binnenkomt, dan wordt je al bij de kassa meteen aangestaard door zo'n uit de kluiten gewassen rotspython. Het dier heeft net een jasje uitgedaan. Dat ligt naast hem.

Slangen vervellen omdat ze letterlijk uit hun jasje groeien. In tegenstelling tot mensen, die vanaf een zekere leeftijd alleen nog maar uitdijen, blijven slangen hun hele leven doorgroeien. Volwassen slangen vervellen soms wel twee keer per jaar. Ad, die behalve beheerder ook de alligator-verzorger is, kan er boeiend over vertellen, leuk als er schoolklassen op bezoek zijn, of er is een kinderfeestje. Zo spreekt het verhaal van Stompie altijd aan. Deze Mississipi-alligator drijft in Vlissingen in een groot bassin, z'n neus in het kroos, maar eigenlijk komt-ie uit Artis. Bij een ruzie onder het eten werd hem in 1992 door een andere alligator een stuk van zijn rechter voorpoot afgebeten.

Onbekommerd

Van de 2500 soorten slangen hebben ze er enkele tientallen in Iguana: reuzenslangen, wormslangen en ringslangachtigen, maar ook koraalslangachtigen, zoals cobra's, zeeslangen en ratelslangen, goedaardige dieren maar je moet ze niet laten schrikken. Toen ik nog correspondent van deze krant was in Zuidoost-Azië, kon mijn assistent Chong zich flink kwaad maken als ik in Bangkok weer eens onbekommerd op mijn slippers door het hoge gras struinde van de tuin naast het Telegraaf-kantoor. Gifslangen happen vaak van schrik, doordat mensen er onverhoeds op gaan staan.

Ik zie de koningspython, een korenslang ligt roerloos in het water, de Haïti-boa hangt opgevouwen over een boomtak, evenals de gele rattenslang. In een van de gangen zie ik zelfs een echte brandslang! Wat in Iguana vooral opvalt is de immense rust. De meeste dieren houden zich doodstil, alsof ze slapen. Zo'n slang of zo'n krokodil zit de hele dag bewegingsloos in z'n verblijf, tòt er iets van eten voorbij komt. Zo is het in de vrije natuur ook: de slang wacht rustig bij de waterkant tot er een snack voorbij komt, een muisje of een kikker. Dan zal hij prompt toehappen.

De kelders van de gebouwen aan het Vlissingse Bellamypark, waar nu de reptielen-zoo is gevestigd, dienden in de middeleeuwen als gevangenis, onder het stadhuis. Nu vind je er, onder de zware gewelven, reuzenskinken, neushoornleguanen en salamanders, groene gifkikkers en roodharige vogelspinnen. Tijgerpythons achter kogelwerend glas, want als zo'n beestje kwaad wordt, kan-ie een flinke mep geven. Gekko's lopen los rond in de zoo, ze houden de wandelgangen vrij van ongedierte. Maar ook zie je pootloze hagedissen en landschildpadden die bij mensen thuis door verkeerde voeding zo ziek of akelig misgroeid waren dat er een dierenarts aan te pas moest komen.

In de kelder wonen ook de negen Galapagos-schildpadden, die zestien jaar geleden in een schoenendoos bij de kassa van Iguana werden achtergelaten. Zùlke schattige diertjes, maar de eigenaar, die ze van vakantie had meegebracht, kon er thuis niet meer voor zorgen. Ze zijn nu elk een meter lang en ruim 160 kilo. Gezellige eters: met z'n negenen verorberen ze zo'n 400 kilo groente en fruit per week, plus zo'n honderd kilo bananen per dag.

REISWIJZER:

Reptielen Zoo Iguana aan het Bellamypark 35 in Vlissingen, elke dag open van 13.00 tot 17.30 uur. Entree: 7 euro, kinderen 6 euro. Meer inlichtingen: tel. 0118 - 417.219. Kijk ook op http://www.iguana.nl.

met dank aan http://www.rattenslang.nl